Życie...

Życie to najpiękniejszy prezent jaki mogliśmy dostać. Niestety chyba nie każdy zauważa jakie ma ono wartość.

Życie tak naprawdę jest cudowne, to my doprowadzamy je do takiego stanu kiedy mówimy sobie "mam dosyć". Nie wolno nam go zmarnować, musimy doceniać to co mamy, bo mamy naprawdę dużo. Dostajemy od życia wiele cudownych chwil, których czasem nie zauważamy a są one naprawdę ważne. Co innego z problemami, kiedy się pojawiają szukamy winy w każdym tylko nie w sobie. A potem ? Potem w grę wchodzi żyletka, alkohol... wszytko tylko niemyślenie jak znowu być szczęśliwym.

Nie rozumiem ludzi którzy popełniają samobójstwa albo którzy próbują. Dlaczego nie mogą zobaczyć jakie życie jest piękne i ile radości można z niego czerpać. wybierają najbardziej tchórzliwy sposób jaki można. Samobójstwo nie jest czymś odważnym, samobójstwo jest ucieczka od problemów, których nie umiemy rozwiązać. Niszczymy swoje życie i sami je sobie zabieramy zamiast poprosić bliskich o pomoc.

Cięcie się...to dopiero jest skomplikowane. Cięcie się jest trochę jak samobójstwo, ale w połowie. Nie zabijamy się raz, ale wiele razy po przez właśnie zostawianie takich kresek na naszej skórze. Nie warto. Blizny już do końca będą przypominać nam z czym musieliśmy się zmierzyć. Nie wiem czy to pomaga bo nigdy tego nie próbowałam, znam takich którzy mówili że to pomaga, że czuję się ulgę. Szkoda że tylko na chwilę potem wszytko wraca do ciebie z jeszcze większą siłą. Aż w końcu nie wytrzymujemy i kończymy ze sznurkiem na szyi, przeciętymi żyłami, czy tabletkami w reku.

Ja swoje życie chce wykorzystać jak najlepiej. Chce przeżyć je tak jak ja chce, a nie tak jak inni mi każą. Chce się bawić ale nie do nieprzytomności, chce się zakochiwać ale nie cierpieć z tego powodu, chcę cieszyć się z życia ale nie zawsze, chcę też czuć smutek i cierpienie bo każdy człowiek tego potrzebuje, wtedy zaczynamy rozumieć wiele rzeczy, zaczyna dostrzegać nadzieje na lepsze jutro. Chcę wiedzieć że dokonałam czegoś niezwykłego, chcę mieć poczucie że jestem czegoś warta. Chcę żeby moje życie było zakręcone i dawało mi radość ale i czas na przemyślenie. Chcę by nigdy się nie skończyło a zaczynało się ciągle od początku. Tak nie będzie, moje życie tak jak każdego jest tylko pożyczką i wkrótce będę musiała je oddać tak jak każdy, na każdego przyjdzie czas. Nie wiem kiedy przyjdzie mój, ale wykorzystam je najlepiej jak mogę żeby gdy przyjdzie koniec czuć że zrobiłam wszytko co mogłam.